در سومین جلسه درس «منابع فقه سیاسی» مطرح شد: چرا حقّ تعالى صاحبان امرى قرار داد و ما را مأمور به اطاعتشان نمود؟

به گزارش روابط عمومی موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا(علیه السلام)، سومین جلسه کلاس درس «منابع فقه سیاسی» با تدریس استاد رجبی و با حضور دانش پژوهان این رشته در فضای مجازی (اسکایپ) برگزار گردید.

در این جلسه استاد رجبی با اشاره به آیات 5 تا 7 سوره ابراهیم، اظهار داشت: این آیات به وظایف حکومت اشاره دارد که وظیفه اول را خروج از ظلمات به سمت نور و وظیفه دوم را یادآوری ایام الله دانسته است که نشانه ای برای انسان های صبور و شکور است چرا که این خروج به سمت نور صبر و شکر نیاز دارد.

وی افزود: بنابراین یادآوری مسئله بسیار مهمی است تا جوامع بدانند قبلا کجا بوده و به کجا رسیده اند، این آیات اشاره به شکر اجتماعی می کند لذا ذکر نعمت اجتماعی در مقابل نسیان نعمت اجتماعی قرار گرفته است.

استاد رجبی در ادامه با اشاره به مبانی هستی شناسی فقه سیاسی، ابراز داشت: ما در فقه های اجتماعی به مبانی و مبادی یا به عبارتی الفرضیات الاساس نیاز زیادی داریم چون درگیر یک سری اندیشه های وارداتی هستیم که خدا را به عنوان منبع ارزشی و معرفتی و حاکمیتی نپذیرفته است لذا این جا مهم است که مبانی مان روشن باشد که اعم از توحید، نبوت،حاکمیت و… است.

وی با اشاره به ضرورت و وجوب تشکیل دولت اسلامی، گفت: ادله قرآنی به ضمیمه مقدمات عقلی این امر مهم را اثبات می کند. همچنین با استناد به طریق واجبات و طریق محرمات، وجوب تشکیل حکومت اسلامی دانسته می شود.

استاد رجبی در پاسخ به این سوال که «چرا حقّ تعالى صاحبان امرى قرار داد و ما را مأمور به اطاعتشان نمود؟»، عنوان داشت: در جواب گفته مى شود به چند علّت! از جمله وقتی خلائق دانستند در محدودیّت بوده و بارى تعالى برایشان حدودى معیّن كرده و مأمور هستند از آنها تجاوز نکنند و مرتکب فساد نشوند به طور قطع و یقین خواهند دانست كه این معنا تحقق نخواهد یافت مگر به این كه حقّ عزّ و جلّ براى ایشان امینى قرار داده باشد كه مباحات را براى آنها بیان كرده و ایشان را به آنها راهنمایى نموده و از تعدّى و متعرّض شدن نسبت به محظورات و منهیّات بازشان دارد.

وی افزود: چه آن كه اگر چنین امینى در بین نباشد بسا افراد به منظور رسیدن به لذّات و منافع خویش دست به هر كارى بزنند، پس به منظور جلوگیرى از چنین تباهى و فسادى حقّ تبارك و تعالى براى خلائق و بندگان قیّمى قرار داد تا ایشان را از فساد منع كرده و حدود و احکام را اقامه نماید.

استاد رجبی ابراز داشت: همچنین هیچ ملّتى را سراغ نداریم كه بدون قیّم و رئیسى زندگى كنند زیرا در امور دین و دنیا چاره اى نیست از وجود یك رئیس و سرپرست، بنا بر این حکمت حکیم مقتضى است خلائق را بدون ولى و سرپرست نگذارد تا به واسطه اش با اعداء خود نبرد نموده و به دستور و راهنمایى وى غنائم را تقسیم كرده و تحت سرپرستى او ظالم از مظلوم استنکاف كرده و ظلم به وى ننماید.